wazighelder
tussen verdwalen en vinden
over
Ik ben David. Gevoelig, queer, zoekend, schrijvend.
Ik kom van ver.
Lang heb ik mezelf stil gehouden, geleerd te overleven.
Vandaag kies ik voor zachtheid, eerlijkheid -woorden die ruimte maken.
Maar eerlijk?
Dat voelt vaker als een gevecht dan als een keuze.
Ik heb veel gedragen, lang volgehouden.
Altijd nog één stap verder,
tot de rekker brak.
Wat overblijft: moeheid en het verlangen naar een veilige plek om te landen.
Ik leer leven met ritme —hoe alles komt en gaat,
met rouw —dat zacht mag worden,
en met liefde —in al haar vormen.
Ik hou van kleine dingen —
avondlicht op een tafelblad,
de geur van gemalen koffie,
vriendschap zonder haast,
Finland als kompas,
stilte waarin iets oplicht.
Schrijven helpt me terug te keren naar mezelf.
Naar wat leeft.
Naar een plek waar ik mezelf kan delen,
en soms ook even vinden.
Misschien is dit gewoon mijn manier van blijven.
wazighelder?
wazighelder is een plek die ontstaat tussen voelen en verwoorden.
waar dagboekfragmenten hun plek vinden,
waar trauma en schoonheid naast elkaar mogen staan.